Jednym z najbardziej charakterystycznych stylów biżuterii z przeszłości Wielkiej Brytanii jest biżuteria wiktoriańska – szeroki wachlarz wzorów, które rozkwitły w okresie panowania królowej Wiktorii od 1837 do 1900 roku (chociaż wielu uczonych uważa, że koniec epoki wiktoriańskiej biżuterii nastąpił znacznie wcześniej, bo około 1875 lub 1890 roku). Biżuteria wiktoriańska zazwyczaj dzieli się na trzy różne okresy czasu.

Wczesna biżuteria wiktoriańska, powstałą pomiędzy 1837 i 1855 rokiem. Zwykle wyposażona była w projekty, które zostały zainspirowane naturą. Ta inspiracja może być postrzegana jako wyszukany naszyjnik z delikatnych kwiatów ze złota i rubinu, lub diamentowe kolczyki, wyglądające jak stokrotki. Kolczyki często wyposażone były w diamenty o wadze większej niż karat każdego z płatków, które wysadzane były dookoła mniejszymi diamentami oprawionymi w srebro pokryte żółtym złotem. Ze względu na ich wagę, kolczyki te zapinane były poprzez złote klipsy. Wczesny okres wiktoriański nazywany jest romantycznym.

Kiedy królowa Wiktoria zmarła, rozpoczęła się nowa ery mody. Drugi okres biżuterii wiktoriańskiej, zwany Wielkim trwał od 1856 do 1880 roku. Ze względu na śmierć królowej, biżuteria miała dużo ciemniejsze kolory niż ozdoby tworzone w czasach wczesnej epoki wiktoriańskiej. Wiele elementów było koloru ciemnoczerwonego granatu, purpurowego ametystu, a nawet czarnego gagatu (czarnego bursztynu) lub onyksu. W późniejszym okresie dodatkowe kolory wróciły z powrotem do łask. Biżuteria wiktoriańska z tego okresu zawierała bardziej kreatywne projekty i wzory, takie jak bransoletki inspirowane Dalekim Wschodem. Wyposażone w muszle, turkusy, a nawet frędzle, tego typu ozdoby tworzyły niezwykle efektowne projekty biżuterii.

Ostatni, schyłkowy okres wiktoriański trwał od 1880 do 1900 roku i nazywany jest również estetycznym. W biżuterii pojawiły się niebiańskie motywy, takie jak gwiazdy, półksiężyca i pełen zakres tęczowych kolorowych kamieni, takich jak szafiry i oliwiny. Biżuteria do włosów zdobiona sierpem księżyca i inne dekoracje stały się popularne, podobnie jak tradycyjna biżuteria, czyli naszyjniki, bransoletki i kolczyki. Oprócz sierpa księżyca, bardzo popularne stały się również gwiezdne diamentowe wisiorki oraz broszki. Biżuteria często postrzegana była jako stylizowany kształt, który został inkrustowany kilkoma diamentami w kolorze żółtego złota lub platyny.

Widziana jako punkt zwrotny w zakresie uprzemysłowienia i powstania kapitalizmu, epoka wiktoriańska była kluczowym okresem w zakresie sztuki i projektowania, a biżuteria wiktoriańska nadal jest popularna w świecie mody.

Biżuteria wiktoriańska to ponadczasowa klasyka. Na jej nieprzemijające piękno ma wpływ charakteryzująca go bogata ornamentyka. Biżuteria urzeka nieprzemijającą klasą i czarem. Dlatego nigdy nie wyjdzie z mody.